Çizik Plak

Çizik bir plak gibiyim.

Nakarattan hemen önce, 

Tüm kırgınlıklarımı haykıran dizedeyim.

Geçemiyorum mutluluğa.

Takılı kalmışım, çizilmişim.

bir damla, bir adım

Bir damla gözyaşı dindirir, 

Zihnimin kor yangınlarını.

Bir adım sonlandırır, 

Yüreğiminin harap yolculuğunu. 

Bir sakin bekleyiş öldürür, 

Varlığımı, yokluğumu. 

Hüznün çivili ayakları

Kalabalık bir odada, bir başımayım. 

Sırtımda koca bir yük, kendime yer kalmamış. 

Benliğim yerde, kuytu köşe bir yerde. 

Ayaklar altında çiğnenmiş, küçüklüğüm. 

Düşüyorum,

Düştükçe düşünüyorum. 

Yardım etmek istiyorum, 

Yardım isteyemiyorum. 

Hüznün çivili ayakları altında eziliyorum.

Kanıyorum. 

Hayır, sadece ağlıyorum. 

Darağaçlarını suluyorum. 

Acaba, sadece varlığımla kabul edilebilir miyim 

Bir başka evrende, en küçük çocuk olur muyum?

Cesur ve toy olsam

Sorumluluklardan uzakta 

Özgürlüğün rüzgarları saçlarım arasında

Acaba, bir başka evrende

Yaşıyor olur muyum?

Sahte sevgilerle zincirlere vurulmadan,

Yürekten bir sevgi alabilir miyim 

Belki, bir gün

Bu evrende

Gerçekten kabul edilir miyim?

Sırtımı bir el sıvazlar, 

Yalnızlıktan beni çıkarır mı

Gerçek anne şefkati, 

Çocukluğumu büyütür mü

Bir başka evrende,

Yaşayabilir miyim acaba?

Kendim için doğmuş, kendime mutluluk olmuş..

Yaşamak isterken beni bahane etmiş, 

Kendini bana mühürlemişlerden uzakta..

Özgür olur muyum?

Acaba,

Ben de,

Kendi hayatımı yaşayabilir miyim